ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ

H Κατερίνα Θωμαδάκη και η Μαρία Κλωνάρη ζουν και εργάζονται στο Παρίσι από το 1975. Πρωτεργάτριες του κινήματος του πειραματικού κινηματογράφου στη Γαλλία στη δεκαετία 1976-86, πραγματοποιούν ένα εκτενές κινηματογραφικό έργο (πολυάριθμες ταινίες μεγάλου μήκους και performances “διευρυμένου κινηματογράφου”) που έχει παρουσιαστεί διεθνώς και τιμηθεί με αναδρομικές εκθέσεις από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – Κέντρο Πομπιντού και από τη Γαλλική Ταινιοθήκη. Από το 1982 δημιουργούν περιβάλλοντα προβολών όπου αντιπαραθέτουν το φιλμ και τη φωτογραφία, το βίντεο, τον ήχο και την ψηφιακή εικόνα. Έργα τους έχουν πρόσφατα εκτεθεί στην Kunsthalle της Βιέννης, στη Rudolfinum Gallery της Πράγας, στο Mουσείο Pecci της Φλωρεντίας, στο Museo de Bellas Artes του Βilbαο και στο Μήνα Φωτογραφίας του Παρισιού. Παράλληλα με την καλλιτεχνική τους δραστηριότητα, η Κατερίνα Θωμαδάκη και η Μαρία Κλωνάρη από το 1982 είναι παραγωγοί στο Εργαστήρι Ραδιοφωνικής Δημιουργίας στο πρόγραμμα France Culture. Ίδρυσαν και διευθύνουν από το 1985 την A.S.T.A.R.T.I. για την Οπτικοακουστική Τέχνη. Έχουν δημοσιεύσει πολυάριθμα θεωρητικά κείμενα. Η Κατερίνα Θωμαδάκη διδάσκει τέχνη και τεχνολογία στο Πανεπιστήμιο Paris I, της Σορβόννης. 

Ο Κύκλος του Άγγελου έχει την αφετηρία του σε μια ιατρική φωτογραφία ερμαφρόδιτου που οι καλλιτέχνιδες συνέδεσαν με την έννοια του “Αγγελου”. Περιλαμβάνει μέχρι τώρα πάνω από 25 έργα: performances και περιβάλλοντα πολλαπλών μέσων, φωτογραφίες, φωτο-γλυπτά, ηχητικές συνθέσεις, βίντεο, ραδιοφωνικές δημιουργίες, ποιητικά και θεωρητικά κείμενα, βιβλία. Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα αυτού του κύκλου είναι τα περιβάλλοντα / διαμορφώσεις χώρων Night Show for Angel (Λονδίνο, Μπιεννάλε Εdge 1992), Puerta del Angel (Μαδρίτη πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης), XYXX Mosaic Identity, (Offenes Kulturhaus, Λιντς, Αυστρία, 1994), Archangel Matrix (Μήνας της Φωτογραφίας, Παρίσι, 1996).

Μουσική: Σπύρος Φάρος
Μοντάζ: Μάκης Φάρος / Θωμαδάκη & Κλωνάρη. Post-production: Eικόνα

Εδώ η εικόνα του Άγγελου συνδέεται με επίκαιρα από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Requiem αυτό είναι ένα μανιφέστο κατά της βίας, μια ελεγεία. Σώμα διαφορετικό, ο Άγγελος αποκτά μια ρευστή ταυτότητα – ξένος, παρατηρητής, μάρτυρας, θύμα ή κριτής. Για τη δημιουργία του βίντεο έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνολογίες – φίλμ Super 8 και 16mm, φωτογραφία, υπολογιστής και ηλεκτρονικά εφφέ.

Χημικά επεξεργασμένες φωτογραφίες του Άγγελου ξετυλίγονται σε μια αέναη κατακόρυφη κίνηση ενώ γυναικεία χέρια προσπαθούν να χαϊδέψουν το δισδιάστατο φευγαλέο αυτό σώμα.